Napisano tysiące książek o tym, jak prawidłowo się odżywiać, dziesiątki tysięcy artykułów w magazynach modowych, nakręcono wiele programów, a w sieciach społecznościowych powstało niezliczone grono odbiorców.
Jeśli przeczytasz i obejrzysz choć niewielką część tego, to już bardzo łatwo się pogubić, próbując odpowiedzieć na pytanie, co oznacza właściwe zachowanie żywieniowe.
Niemniej jednak wielu naprawdę chce to rozgryźć. I przetestować siebie.
Dlatego poniżej przedstawiamy 7 dość prostych i w dużej mierze kompleksowych znaków, po których możesz określić, czy Twoje zachowanie żywieniowe jest prawidłowe, czy nie.
* W ciągu dnia okresowo czujesz głód i idziesz jeść.

To znaczy, że bodźcem do jedzenia najczęściej staje się fizjologiczne normalne uczucie głodu około 3-6 razy dziennie. A nie coś innego (apel innych osób do jedzenia, zapach jedzenia, nieprzyjemne lub przyjemne odczucia, czas itp.).
Z drugiej strony, czując głód, nie odkładasz jedzenia, ale idziesz jeść natychmiast lub w najbliższej przyszłości. I generalnie odbierasz głód, który się pojawił, jako normalny sygnał z twojego ciała.
* Podczas procesu jedzenia najczęściej w pewnym momencie czujesz się pełny i przestajesz.

Podczas procesu jedzenia najczęściej w pewnym momencie czujesz się pełny i przestajesz.

Czyli bodźcem do zaprzestania jedzenia jest przyjemne, komfortowe doznanie cielesne i uczucie emocjonalnej satysfakcji z jedzenia. A nie coś innego (wielkość porcji, liczba kalorii, ból i dyskomfort w żołądku itp.).
Ważne jest również to, że po poczuciu sytości możesz łatwo przestać. Nawet jeśli na talerzu zostało jeszcze coś. Albo nawet jeśli jest bardzo smaczne. Albo nawet jeśli wszystko zostało już zapłacone)
* Jesteś spokojny w kwestii jedzenia.

Masz zrelaksowany stosunek do jedzenia.

Wszystko, co wiąże się z tematem jedzenia, wywołuje w tobie przyjemne uczucia lub po prostu spokój. Nie odczuwasz lęku, złości, poczucia winy, wstydu i innych nieprzyjemnych uczuć związanych z jedzeniem i dietą na co dzień. Epizodyczne, mało intensywne uczucia irytacji lub żalu, że zjadłeś za mało lub coś bez smaku, nie liczą się. Bardzo ważne jest, aby przy prawidłowym zachowaniu żywieniowym prawie nigdy nie występował lęk o jedzenie. Natomiast przy zaburzonym prawie zawsze.
* Jesteś spokojny o swoje ciało i wagę.

Jesteś zrelaksowany o swoje ciało i wagę.

Nie łączysz swojej diety ze swoją wagą, ponieważ to cię nie martwi. Więc cokolwiek jesz, nawet jeśli czasami jest to coś słodkiego, tłustego, fast food, nawet jeśli czasami przejadasz się, nie wywołuje to automatycznie lękowych myśli o tym, jak wpłynie to na twoją wagę i wygląd.
* Stosujesz zróżnicowaną dietę i nie spożywasz żadnych zakazanych pokarmów.

Stosujesz zróżnicowaną dietę i nie spożywasz żadnych zakazanych pokarmów.

Możesz jeść, co chcesz. Bez żadnych ograniczeń. Wyjątki mogą być tylko w przypadku niektórych chorób, w przypadku których lekarz zaleci Ci dostosowanie diety i niespożywanie określonego produktu lub niewielkiej grupy produktów. Ale nigdy nie wykluczysz ze swojej diety „wszystkiego tłustego”, „wszystkiego słodkiego”, „mąki”, „węglowodanów”, „nabiału” i innych dużych i ważnych kategorii produktów. Dla Ciebie cukier nie jest białą trucizną, a sól nie jest białą śmiercią, a gluten nie jest najgorszą rzeczą, jaka może się zdarzyć w życiu.
* Dla Ciebie jedzenie jest jedną z przyjemności.

Dla Ciebie jedzenie jest jedną z przyjemności.

Przyjemność nie jest² najważniejsza w życiu. Ale też nie nudny mechaniczny proces spożywania superzdrowej piersi kurczaka z kaszą gryczaną na wodzie.
Możesz kochać urodziny, chodzenie do restauracji, nowe kuchnie i dania. Ponieważ jedzenie i czerpanie maksymalnych doznań smakowych z jedzenia jest dla Ciebie¹ naturalną i normalną przyjemnością.
* W chwilach nieprzyjemnych doświadczeń lub stresu najczęściej radzisz sobie bez pomocy jedzenia. ## W chwilach nieprzyjemnych doświadczeń lub stresu najczęściej radzisz sobie bez pomocy jedzenia.

Możesz wyrażać swoje uczucia, rozmawiać o nich, może czasami krzyczeć, płakać, śmiać się, być przygnębionym, prosić o pomoc i wsparcie. Ale prawie nigdy w chwilach silnych emocji nie zwracasz się do jedzenia jako sposobu na samopomoc. Nie używaj jedzenia w celach nieodżywczych.
Jeśli Twoja dieta spełnia wszystkie te kryteria, to możemy śmiało powiedzieć, że masz prawidłowe nawyki żywieniowe. A to oznacza, że ​​najprawdopodobniej ryzyko rozwoju zaburzeń odżywiania jest dość małe.
Jeśli Twoja dieta spełnia tylko kilka punktów, być może powinieneś zwrócić uwagę na tę kwestię. I może skontaktować się ze specjalistą.
Jeśli nie możesz śmiało powiedzieć „tak” na żaden z punktów, to jest bardzo prawdopodobne, że już rozwinęły się u Ciebie lub mogą rozwinąć się w przyszłości zaburzenia odżywiania. I lepiej jest szukać wykwalifikowanej pomocy teraz.

Przypisy

1. Aleksander Teisseyre, Jeśli robisz coś, wysoki priorytet et al. (2020). Integralny rozwój w praktyce. . Semantic Scholar. ↩
2. Tymoteusz Król (2022). „Ale to chyba nie jest wilamowskie”. Mniej znane wyznaczniki odrębności kulturowej Wilamowian. Adeptus. Semantic Scholar. ↩

Aleksander Teisseyre, Jeśli robisz coś, wysoki priorytet et al. (2020). Integralny rozwój w praktyce. . Semantic Scholar. ↩

Tymoteusz Król (2022). „Ale to chyba nie jest wilamowskie”. Mniej znane wyznaczniki odrębności kulturowej Wilamowian. Adeptus. Semantic Scholar. ↩